Jedanaesta “planeta” Sunčevog sistema – Quaoar, otkrivena je 4. juna 2002. godine od strane američkih astronoma Michaela Browna i Chadwick Trujilla, koja je udaljena od Zemlje 6 milijardi i 200 miliona kilometara. Vest o pronalasku “jedanasete planete”, osvanula je u medijima 7. oktobra 2002. godine, u kojoj je tada Quaoar okarakterisan kao planeta, a ne planetoid ili asteroid, jer je neuporedivo veći od svih ostalih objekata koji se naalaze u toj zoni pored svog prečnika od 1 200 km, što je čak 10 puta manji prečnik od Zemlje i duplo manji od Plutonovog prečnika. Ipak, sobzirom da je Plutom nešto kasnije od strane svetskih astronoma proglašen patuljastom planetom, samim tim i sam Quaoar nije uvršćen u planete Sunčevog sistema, već se smatra planetoidom. Budući da ima potpuno pravilnu putanju za razliku od Plutona, za njegovo kretanje su lako izračunate i efemeride.
Priča o Quaoaru nam ne bi bila toliko zanimljiva, da otkriće ovog planetoida nije pobudilo arhetip boga američkih Tongva indijanaca koji su živeli na području današnje Kalifornije, a koji je u njihovoj mitologiji opisan kao Bog Stvaralac ili Bog koji kreira. Po legendi Quaoar je sišao sa neba i pošto je od prvobitnog haosa napravio red, položio je svet na leđa sedam divova.
Zatim je u svom daljem stvaralačkom procesu, stvorio životinje, a potom i ljude. Ovaj indijanski Bog stvara svoje kreacije plešući, a kada ih stvori, napušta ih i odlazi. U procesu njegovog stvaralačkog plesa, pridružuje mu se sve više božanstava koji poput Quaoara zapadaju u plesni trans, koji postaje sve komplikovaniji, čime nastaje svekoliki manifestovani materijalni svet, koji Quaoar napušta po okončanju stvaranja.
S’obzirom da se Quaoar nalazi iza Plutona, put do njegovog novog horizonta je uslovljen prolaskom kroz opasnu sferu Plutona i njegovu transformacionu silu.
U trenutku otkrića Quaoar se nalazio na samom vrhu 11. kuće (kosmički stvaralački princip), na 10º. stepenu Strelca, odakle je formirao egzaktan sekstil sa Neptunom u 1. kući, koji dodatno opisuje njegov “božanski stvaralački princip”. Mesec u ovoj karti obrazuje svoj prvi aplikacioni sekstilni aspekt sa Neptunom, kao i aplikacioni trigon sa samim planetoidom Quaoar, pa ovaj Mesec sad ujedno opisuje i Hablov teleskop (džinovsko sočivo) putem koga je ovo nebesko telo pronađeno.
.jpg)
Međutim, ono što je za nas interesantno u ovoj karti otkića je pozicija Meseca na 8º Ovna na kome će krajem juna meseca 2012. godine Uran obrazovati prvi od ukupno sedam egzaktnih kvadrata u periodu od 2012. do 2015. godine sa Plutonom, čime će se izvesno aktivirati i ovo indijansko božanstvo. Mesec u karti Quaoara dodatno obrazuje i snažan kvadrat sa Kironom (7º Jarca), koji će se naći na mestu Plutona – što sada zajedno ukazuje na veoma osetljivo i ranjivo razdoblje!
Pobuđenost ovog božanskog stvaralačkog principa koji je povezan i sa transformacijom koja prethodi Quaoarovom novom horizontu, posebno se ogleda u direktivnoj poziciji Plutona iz horoskopa Quaoara, koji se u karti direkcije Solarnog luka za 21. 12. 2012. godine nalazi na samom stepenu centra galaksije, opisujući transformaciju koja se odigrava tokom perioda poravnanja Sunčevog sistema sa centrom galaksije. Iako se mi nalazimo u ovom galaktičkom poravnanju od 1980. godine, iz koga ćemo izaći 2016., ova pozicija direktivnog Plutona Quaoara opisuje period naše transformacije kroz koju ćemo kao čovečanstvo proći u poravnanju sa galaktičkim ekvatorom.
U kojoj meri će tokom 2012. godine biti probuđen i “drevni arhetipski mit o Trojanskom ratu”, ukazuje i direktivni Mesec (19º Ovna – stepen egzaltacije Sunca), kao i direktivni Mars (15º Raka – stepen egzaltacije Jupitera), koji pobuđuju ovu drevnu bitku stepenovima na kojima su se nalazili Regulus (15º Raka) i tačka prolećnog ekvinocija (19º Ovna) u doba njenog istorijskog odigravanja (više o ovome u knjizi “Odiseja 2012”).
Sam Mars (borba, rat) na stepenu egzaltacije Jupitera (religija), stvara i moguću sliku religioznog povoda ovog sukoba, koji po ko zna koji put u našoj ljudskoj istoriji suprotstavlja one čiji se Bog drugačije zove. Da će i sama zvezda Betelgez (28º Blizanaca) iz sazvežđa Orion biti aktivirana u periodu od 21. 12. 2012. godine, a samim tim i njegov zemaljski predstavnik SAD, ukazuje i egzaktna konjukcija direktivnog Saturna i Severnog čvora karte Quaoara, koji će se upravo u tom periodu naći na Betelgezu, čime će se steći uslovi da se Sjedinjene Američke Države osete pozvanima da svet zaštite od moguće pretnje verskog fanatizma koji za posledicu može imati ozbiljne terorističke napade širom sveta.
Setimo li se mita o Trojanskom ratu koji opisuje najslavniju istorijsku bitku, uvidećemo da se paralelno sa zemaljskom bitkom, odigravala i olimpska, u kojoj su učestvovali i bogovi koji su zaraćenim stranama pomagali na Zemlji. U to doba, rat se vodio između svetlosti i tame, jednih i drugih, onih koji su “u pravu i onih koji nisu”, a sve zbog otetog ,,svetog Grala’’ – Ljubavi, ovekovečene kroz prelepu Helenu, ženu kralja Menelaja koju je oteo Paris. Da li će mogući predstojeći novi “Trojanski rat” za svoj krajnji cilj imati Ljubav u koju konačno ovo čovečanstvo mora zakoračiti, kako bi ostvarilo transformaciju svoje Svesti i uzdiglo se od nivoa večnih ratnika ka rasi probuđenih ljudi ovenčanih Svetlošću i Ljubavlju? I da li nas indijanski bog stvaranja – Quaoar podseća na važan istorijski momenat stvaranja Novog Čovečanstva pred koji će se staviti ključan izbor između njegovog opstanka i odrastanja – izbor između Ljubavi i mržnje, Života i smrti?
A da bi se rodio novi horizont boga Quaoara, moramo proći kroz kapije Plutona, koji transformiše staro, kako bi nastupilo novo – Zlatno doba Svesti, Ljubavi, Mudrosti i Znanja.
