Jedna od tri rođene sestre prve šestorke Olimpa – boginja Hera, u drevnoj Grčkoj je poštovana kao velika boginja supruga vrhovnog boga Olimpa – Zevsa, sa kojim je vladala ovom svetom planinom. Njeno ime Hera – na grčkom ''hero'' – značilo je ''velika gospodarica'', koja je poštovana kao vrhovna boginja i zaštitnica svetih bračnih zaveta. Osim kao boginja braka i kraljica neba, Hera je slavljena i kao trostruka boginja Meseca, koja vlada i reproduktivošću i plodnošću žena.
Herini simboli su cvet ljiljan, Mlečni put, krava i oko duginih boja na paunovom peru, koje je simbolizovalo večitu budnost boginje Here. Krava je predstavljala sveti simbol ove vrhovne boginje, koju su Grci poštovali i kao majku hraniteljicu, a reč “gala”, koja na starogrčkom označava mleko je predstavljala simbol boginje Here i njenog božanskog majčinog mleka, kome su stari Grci pripisali i izvor same galaksije Mlečni put, koja je po njima nastala upravo iz Herine dojke. Cvet ljiljan, po preolimpijskom verovanju je takođe nastao iz kapi Herinog mleka, koje su oplodile zemlju, pa on ujedno predstavlja i samooplođujuću moć ženskih reproduktivnih organa.
Hera je slavljena i kao velika boginja koja je štitila žene i njihovu plodnost, pa joj se pripisivala i značajna uloga u donošenju novorođenčadi na svet, kada ih je Hera prva preuzimala iz majčine utrobe.
Prolaskom Prolećne tačke kroz znak Bika, Heru su slavili kao oličenje trostruke Mesečeve boginje, koja je upravljala svim fazama života žene, pa je stoga bila prepoznata kao: “Hera Partenija” – mladi Mesec koji predstavlja razdoblje proleća i devojaštva, zatim kao “Hera Telija”– pun Mesec, koji simbolizuje plodonosno leto i nevestu koja stupa u brak i “Hera Kera” – tamni Mesec koji opisuje udovištvo i period zime.
U starom Rimu, Hera je slavljena kao boginja Junona kojoj je pripisivana uloga zaštitnice rađanja i materinstva, ali i udatih žena. Kalendarski mesec njenih svetkovina je bio mesec juni u kome su mnoge devojke iščekivale njen božanski blagoslov za dobar brak i brojno potomstvo. Rimljani su je slavili i kao boginju koja vlada proticanjem vremena, pa je stoga vladala i kalendarom koji se vezivao za cikluse Meseca i ženske menstrualne cikluse, a pripadnice lepšeg pola su je slavile svakog Kalenda, odnosno svakog prvog dana početkom Lunarnog meseca.
Zevs zavodi Heru
Hera je poput njenih braće i sestara Zevsa, Posejdona, Hada, Demetre i Hestije, bila dete Reje i Hrona, koju je njen otac, zajedno sa četvoro njene braće i sestara progutao, što je razgnevilo mladog Zevsa koji je odlučio da svrgne svoga bezosećajnog oca Hrona sa vlasti, oslobodivši svoju braću i sestre i postavivši ih sa sobom na Olimp.
Međutim, videvši kako je njegova sestra Hera izrasla u prelepu devojku, Zevs odlučuje da je zavede, pretvorivši se u malu kukavicu na koju se Hera sažalila. Kada je video da je u obliku krhke, nežne ptičice pridobio naklonost svoje sestre, Zevs je strgao masku sa lica prikazvši se pred njom u svom prirodnom obličju. U nastupu strasti, Zevs je pokušao da Heru silom privoli da se preda njegovoj požudi, ali je mudra Hera njegovu navalentnost stojički podnela i njegovi napori su ostali uzaludni.
Sve dok joj nije obećao da će se oženiti njome, Hera je ostala neumoljiva i konačno, kada je Zevs pokleknuo pred njenom željom, njihov najsrećniji period braka je započeo medenim mesecom koji je po predanju trajao tri stotine godina. Ali, sva bračna sreća se okončala ovim medenim mesecom, posle koga se Zevs vratio svom mladalačkom životu, prepuštajući se čarima mnogobrojnih boginja i žena, izazivajući stravičan bes i ljubomoru svoje žene Here. Tako je ova zaštitnica braka postala ujedno i najomalovažanija boginja od strane svoga supruga, čijoj ličnosti se pripisuje velika ljubomora i česta agresivnost kojom je kažnjavala svoje suparnice. Stoga je velika osvetoljubivost pratila ovu vrhovnu boginju Olimpa kroz mnogobrojne priče grčkih i rimskih mitova.
Ipak, iako je neverstvo njenog supruga bilo izvor svih njenih patnji, ona je svoj bes i osvetoljubivost usmeravala na njegove ljubavnice i Zevsove mnogobrojne potomke koje je sa njima stvarao. Ipak, najveću bol je u Heri izazvalo rođenje boginje Atine, čije rađanje iz Zevsove glave je predstavljalo vrhunac Zevsove bezobzirnosti prema Heri, koja je bila i boginja poroda, čime je direktno omalovažio i unizio i njen materinski osećaj. Stoga je, iz želje da mu se osveti, sama donela na svet Hefesta, koga je ubrzo odbacila od sebe zbog njegove hromosti, bacivši ga sa Olimpa. Osim Hefesta i strašno čudovište Tifon, koje je predstvaljalo strah i trepet za žitelje Olimpa, je bilo Herino dete, koje je iznedrila bez Zevsa, utkavši u njega sav svoj bes i osvetoljubivost, za sve muke kroz koje je prolazila u svom bračnom životu.
U kojoj meri je Zevs osećao odbojnost prema svojoj ženi Heri, govori i činjenica da nikada nije bio naklonjen njihovoj zajedničkoj deci Hebi, Aresu i Elejtiji (boginji porođaja). Zevs je prezirao svoga sina Aresa zbog njegove ratničke i krvožedne naravi, ističući svoju naklonost prema mudroj boginji Atini, a i Hebu je unizio njenom smenom sa mesta peharnice bogova, dovodeći na ovu svetu dužnost najlepšeg među smrtnicima – Ganimeda.
U astrološkom smislu Juno (Hera) vlada znakom Vage, kao vladarka odanog bračnog partnerstva i principa vezivanja. Stoga ona teži za skladom, harmonijom i savršenom zajednicom u emotivnim partnerskim odnosima. Međutim, kao što i sama vladarka znaka Vage – Venera teži harmoniji u partnerskim ljubavnim odnosima poput boginje Here koja ovim znakom vlada, tako i poput Herinog supruga Zevsa i sam Mars sa kojim se Venera prirodno privlači, nema uporište u Venerinom znaku i njenoj 7. kući braka, jer je to upravo znak njegovog izgona. Tako večna težnja ka bračnoj harmoniji koja se ogleda kroz simboliku sedmog znaka i sedme kuće, u sebi krije nerazumevanje potreba ujedinjenog muškog i ženskog principa, koji se ogledaju u dijametralno različitim prirodnim potrebama. Tako i sam znak Ovna kojime vlada Mars – planeta dominantnog muškog i samodovoljnog kvaliteta, ne podržava Veneru – vladarku Vage i partnerskih odnosa, jer ovaj znak Marsa nema prirodnu težnju za vezivanjem u znaku Ovna u kome može opstati i postojati samo princip Jednog – egzaltiranog Sunca, kome je ženski dualni karakter stran i neprihvatljiv.
Stoga nam večna privlačnost Venere i Marsa ukazuju na težnju Here i Zevsa da se ujedine, ali kao i poput Venere i Marsa koji svoje vladarstvo imaju nad suprotnim znacima, oni usled različitih potreba svoje prirode, ne mogu ostvariti harmoniju u međusobnom odnosu. Stoga i kroz samu Heru koja usled ljubavnih afera svoga supruga poprima aspekte ljubomorne i osvetoljubive žene, uočava se uticaj Marsa u odnosu sa Venerom u njenom liku, koji vlada i znakom Škorpiona, dok se u Zevsu ogleda i uticaj Venere koji ga nagoni na večnu potragu za ujedinjenjem sa idealnom partnerkom koju ne pronalazi ni u jednoj boginji sa kojom se sjedinjuje. Tako ova dva velika arhetipska božansta, kao dva glavna predstavnika partnerskih bračnih odnosa, pronalaze svoje mesto i u samom Zodijaku kroz 1. i 7. kuću, kao i znake Vage i Ovna koji se večno privlače ali i odbijaju u suštinskom nerazumevanju svojih prirodnih potreba.
Međutim, ova večita privlačna i ujedno odbijajuća sila nosi duboko ukorenjeni strah od potčinjavanja ženskoj seksualnosti, koji je potisnut na nivo kolektivnog nesvesnog. Na ovo ukazuje i antički mit o najpoštovanijoj boginji od strane muških olimpskih božanstava – Atini Paladi, koja se odrekla svoje ženske prirode i seksualnosti, ostvarivši tako ravnopravnost i poštovanje u patrijarhatu Zevsovog Olimpa. Sa druge strane, Hera se nikada nije odrekla svoje ženstvenosti i seksualnosti, što je u Grcima budilo duboko potisnuti strah od potčinjavanja ženskoj seksualnosti, koja je korene imala u drevnoj matrijarhalnoj tradiciji obožavanja Velike Boginje, koja je nalagala da muškarci budu žrtvovani kao ljubavnici posle seksualnog čina. Stoga su muškarci iz dubina kolektivnog nesvesnog osećali iracionalni i potisnuti strah koji ih je podsećao na vezu između strasnog seksualnog čina i gubitka života. U području nesvesnog, manifestacija ovih sećanja se ogleda u strahu od seksualno moćnih žena, koje vladaju sudbinom muškaraca i njihovim životima. Podsvesna odbrana od ovih strahova je uslovila ‘’mačo’’ ponašanje muškaraca, koje se ogleda u ispraznom seksu sa mnogobrojnim partnerkama, kako bi se izbegle posledice dubljeg seksualnog sjedinjavanja i emotivnog vezivanja.
I pored toga što se Atina Palada odrekla svoje ženske seksualnosti, ona je na sredini svoga tela nosila štit sa glavom Gorgone Meduze koji je delio njenu glavu od reproduktivnih organa, ali koji je ujedno podsećao muškarce na opasnu moć ženske seksualnosti. Stoga i sama Juno, kao i njen arhetip Here u sebi nosi i pretnju samom muškarcu od podpadanja pod vlast ženske seksualnosti i emotivnog vezivanja, od čega je očigledno strahovao i sam Zevs, koji se čak ni za svoje ljubavnice nije trajno vezivao.
Stoga će snažan arhetip Junone u karti natusa opisati i njegov prirodni nagon za zajedništvom i ostvarenjem harmoničnog odnosa, ali će ovaj arhetip ujedno nositi sa sobom i aspekt povreda zbog neostvarenih težnji u tom pogledu. Herin arhetip izražava potrebu za vezivanjem, odanošću i vernošću ali i za podnošenje svih teškoća u bračnim i emotivnim vezama. Ovaj arhetip može biti snažno izražen kako u životu žena tako i u životu muškaraca, koji će pod njegovim izraženim uticajem u natalnoj karti kroz poziciju Juno, imati snažnu potrebu za vezivanjem u emotivnim vezama. U kartama žena, Juno će govoriti o njihovim ličnim potrebama izražavanja ovog arhetipa, dok će u karti muškaraca, Juno ukazati na to kakvu partnerku traže. Ipak, ovaj izraženi arhetip i danas doprinosi čvrstim bračnim strukturama u kojima obitavaju i one žene koje decenijama trpe mnogobrojna poniženja od strane svojih supruga, koja se neretko završavaju i tragično. Međutim, mnoge od ovih žena će pravdati svoje bračno trpljenje svojom decom, a zapravo njih u braku drži snažan arhetip Here, koja i pored svih poniženja od strane svoga supruga Zevsa, ostaje njegova večna božanska pratilja.
Baš kao što je Hera s vremena na vreme napuštala svoga supruga isto tako mu se i vraćala, kao što to čine mnoge ugrožene supruge koje se i posle porodičnog nasilja koje trpe u domu, obično vraćaju svome suprugu. Međutim, crne hronike sa ubijenim muškarcima od strane žena nas podsećaju na to da se konačan očajnički izraz besa jedne Here često može tragično odraziti na gubitak života njenog muža ili ljubavnika.
Svakako da će arhetip Here odnosno Junone biti izražen kako u heteroseksualnim, tako i u homoseksualnim vezama. Kada je ovaj arhetip snažno izražen u natalnoj karti, privrženost partneru je bezuslovna.
Verski obredi venčanja, koji i danas žive, a koji arhetipski vuku korene od antičkih svetih Herinih obreda i danas naglašavaju svetu prirodu braka kroz duhovno sjedinjavanje bračnih partnera kroz čije svete tajne se kanališu vrline odanosti, vernosti i ljubavi.
Međutim, sve izraženije buđenje ženskog stvaralačkog principa, koje je aktivirano otkrićem prva četiri najveća asteroida iz asteroidnog pojasa između Marsa i Jupitera, u kojima obitavaju utelovljene boginje svete primarne šestorke olimpskih bogova – Demetre, Here i Hestije (Ceres, Juno i Veste), sve snažnije bude i samu boginju Heru – zaštitnicu svetih bračnih zaveta, a sa njom i sve odlike njenog mita, pa i one koje govore u prilog njenom bračnom nezadovoljstvu. Stoga danas imamo sve veći broj razvedenih brakova u kojima žene više ne osećaju svoju nemoć i bezgraničnu trpeljivost prema svojim bračnim partnerima i njihovim vanbračnim izletima. Za razliku od nekih prošlih vremena tokom kojih su žene prećutno prelazile preko ponižavajućih uloga krotkih poslušnica svojim bračnim partnerima, koje su društveno prihvatljive norme uvek ohrabrivale na vanbračne izlete, što je muškarcima podizalo društveni ugled, a žene obeščašćivalo i stavljalo na stub srama, današnja sve snažnija svesnost žena i njihova emancipacija igra značajnu ulogu u njihovom istorijskom buđenju i oslobađanju od potčinjenosti, poniženja i trpljenja u brakovima koji ne donose istinske vrednosti Herinih svetih bračnih zaveta u težnji ka istinskom mističnom jedinstvu bračnih supružnika.
Stoga se i sama Hera konačno budi i skida sa sebe okove koji su je nagnali na trpljenje večnog neverstva svog ljubljenog muža Zevsa. U oslobađanju moderne Here, veliku i značajnu ulogu igra arhetip Lilit, koji se takođe sve snažnije ispoljava u ličnostima žena, koje preuzimaju vlasništvo nad svojom seksualnošću i svojim ličnim potrebama.
Međutim i danas svuda među nama postoje moderne Here, koje na pijedastalu svog života, iznad svega drže lik svoga supruga. Kao što je najznačajniji životni domen za jednu Demetru da bude majka, za Atinu Paladu da bude uspešna i priznata u domenu društvene afirmacije, tako je najviši životni domen za jednu Heru da se uda za onoga koji će davati apsolutni smisao njenom postojanju i životu. Stoga je istinski životni cilj žena sa snažnim arhetipom Here da se udaju i da ostvare sreću i harmoniju u svom braku. I deca ovih majki savršeno znaju da pravo prvenstva u životu njihove majke pripada njihovom ocu, pa tek onda njima.
Usled izraženog nagona za bračnom zajednicom, snažno ispoljeni arhetip Here u ženi će je često navesti da izabere za sebe prvog slobodnog partnera na koga naiđe. Stoga se u neku ruku može pretpostaviti da je i od samog partnera za ženu Heru važniji brak, koji čini cilj njenog životnog ostvarenja. Iz ovog razloga ove žene mogu aktivirati i onaj deo arhetipa ove boginje, koji govori o njenom bračnom nezadovoljstvu, odnosno nezadovljstvu kome doprinosi njen ishitreni izbor.
Izbor po sistemu ''daj šta daš'' će načiniti i one Here, koje su odavno prešle društveno prihvatljive godine za sklapanje braka i osnivanje porodice, kojima i društvena pravila nameću potrebu ''da se skrase'' i ne ostanu ''usedelice''.
Arhetip potlačene i tlačiteljke
Arhetip Here, ma koliko bio privržen braku i bračnom partneru, u sebi skriva i sliku ugnjetavane i ponižene žene. Iz razloga što će snažno utelovljeni arhetip Here u životu žene, uvek iziskivati snažnu potrebu za ulaskom u brak, pa i po cenu da ne pronađe adekvatnog partnera, ovo vremenom može usloviti i aktiviranje onog dela mita o Heri u kome je prikazana kao ponižena, prevarena i osvetoljubiva žena.
I pored osećaja neispunjenosti u braku, žena Hera će po svaku cenu želeti da svoj brak održi, bez obzira na posledice njenog večnog nadanja i čekanja da se stvari poboljšaju i promene. Među mnogim Herama postoje i one koje usled arhetipske snage ove boginje koju u sebi nose, imaju urođenu sklonost ka ljubomori i konstantnoj sumnji prema vernosti partnera, pa će njihova stalna potreba za stvaranjem ljubomornih scena u braku konačno i doprineti da se njihov suprug pretvori u nevernog Zevsa.
Ipak, Hera je svojom osvetoljubivošću progonila i druge, pa će ove žene progoniti svojom ljubomorom druge žene za koje sumnjaju i sa razlogom i bez razloga, da su bliske njihovom suprugu. Svaka lepa i uspešna žena ovoj Heri predstavlja pretnju budeći tamnu stranu njenog arhetipa.
Sobzirom na najznačajnijeg predstavnika Olimpa koji je bio Herin suprug, tako će i svaka žena sa snažno ispoljenim Herinim arhetipom težiti braku sa uspešnim i poznatim muškarcem.
Međutim, kada se uda, žena Hera će zavisiti od privrženosti svog muškarca, kao i od njegovog karaktera i sposobnosti da je iskreno voli, zbog čega će upravo njegov odnos prema njoj usloviti i to kako će se ona ispoljiti u tom braku – kao ispunjena žena ili razočarana i prevarena Hera.
Ukoliko ovaj arhetip preovlada u ličnosti žene, uz pomoć koga ona svoju životnu ulogu isključivo percipira putem braka i svoje najvažnije životne uloge supruge, uvek će postojati opasnost da ova osoba počne da živi i Herin tamni deo arhetipa. Stoga ove žene treba da uče veoma važnu lekciju i o mnogim drugim životnim aspektima i ulogama koje su vredne življenja i njenog poštovanja, pa baš kao što je i njen sin Hefest svoj veliki hendikep pretvorio u pobedu kroz umetnost kao najslavniji kovač, tako i ona može slediti njegov primer i postati kreator svog života razvijajući mnoge druge aspekte svoje ličnosti i interesovanja.
Ove žene svoju bol mogu isceljivati putem razvijanja svoje kreativnosti, što će im pomoći da žižnu tačku svoje svesti sa svog bračnog partnera premeste na iskazivanje svoje ličnosti. Ukoliko pronađu obrazac da ispolje sebe i postanu uspešne u tome, prevazićiće osećaj zavisnosti od svog braka i volje svoga supruga, što će im razviti osećaj samopoštovanja i lične sigurnosti u sebe, što je jedan od najvažnijih aspekata koji nedostaje Herinoj ličnosti.
Svakoj Heri je nezamisliva samoća, pa će se stoga do poslednjeg daha boriti za svoj brak čak i kada on više u realnosti ne postoji. Zato je rad na sebi i razvoju samopoštovanja i ljubavi prema samoj sebi, ključni momenat za prevazilaženje ovog moćnog ženskog arhetipa koji ženu drži zarobljenu u Herinom mitološkom obrascu.
Asteroid Juno
Asteroid Juno je otkriven u asteroidnom pojasu između Marsa i Jupitera 1. septembra 1804. godine od strane nemačkog astronoma Karla Hardinga.
Juno je treći po redu otkriveni asteroid posle Palas i njegova masa čini 3% mase patuljaste planete Ceres.
U trenutku otkrića asteroid Juno se nalazio na 2º Ovna 28'.
U Sunčevoj karti otkrića asteroida Juno uočavamo svu egzotiku mitološke priče velike boginje Here. Njena pozicija na 2. stepenu znaka Ovna u 8. kući, u kojima se Venera nalazi u svom izgonu, opisuje neudobnu poziciju za samu boginju braka, koja je ujedno i u egzaktnoj inkonjunkciji sa svojim suprugom Zevsom – odnosno Jupiterom na 2. stepenu Škorpiona, kao i u snažnom kvadratu sa Marsom koji je vladar pozicije asteroida Juno. Ovde upravo vidimo snažnu sliku neprilagođenosti dvoje olimpskih vladara, kao i atmosferu naglašene ljubomore kojoj doprinosi Mars u emotivnom znaku Raka u kome se nalazi u svom padu.
Juno je takođe i u snažnom trigonu sa konjukcijom Meseca, Južnog čvora i Venere, pa ovde vidimo i sliku snažne potrebe za ljubavlju i harmonijom ove vladarke neba, ali je upravo ovaj stelijum u snažnom kvadratu sa samim Jupiterom.
Sa druge strane dispozitor ovog stelijuma u Lavu koji tigonom doprinosi emotivnim potrebama Here, je Sunce koje se u ovoj Sunčevoj karti otkrića asteroida Juno nalazi u egzaktnoj opoziciji sa Plutonom na samom vrhu 7. kuće ove karte otkrića. Pluton u Ribama gradi veliki vodeni trigon sa Jupiterom i Marsom, opisujući samog Zevsa kao požudnog ljubavnika sklonog mnogobrojnim ljubavnim aferama.
I dispozitor samog Sunca je Merkur koji obrazuje egzaktnu konjukciju sa Saturnom u Vagi, a koja ujedno obrazuje i snažnu opoziciju sa samom Juno u karti njenog otkrića, pa je i ovo još jedan pokazatelj velike patnje boginje Here i njene sklonosti ka teškim i osvetoljubivim rečima, mislima i postupcima.
Asteroid Juno u astrologiji
Kao utelovljeni arhetip boginje Here, asteroid Juno u natalnoj karti ukazuje na psihološke i emocionalne preduslove za sklapanje braka, dok će u tranzitu ukazati na početak neke značajne veze koja se može nadograditi brakom, ali takođe može ukazati u izazovnim aspektima i na prekid braka ili veze.
U sinastriji ovaj asteroid je jedan od primarnih faktora kompatibilnosti u vezama kao i karmičkih uticaja, što se i vidi iz karte otkrića Juno u kojoj njeni Mesec i Venera obrazuju snažnu konjukciju sa Južnim čvorom i ujedno trigon sa samom Juno. Ovaj asteroid u zodijačkim znacima opisuje jedan od dvanaest načina stupanja u emotivnu vezu kao i prirodu naših intimnih potreba koje delimo sa našim partnerom. Juno u kućama opisuje kroz koje životne oblasti ćemo učiti njene lekcije o našoj emotivnoj vezi sa drugima, kao i kroz koju životnu oblast ćemo tu našu potrebu za emotivnom vezom ispoljavati.
Njen položaj u znaku i kući će opisati i sve one kvalitete koje tražimo u našem partneru, što ćemo razmotriti u nastavku ovog članka.